-
1 płynąć pod wodę
= płynąć przeciw wodzie плыть про́тив тече́ния -
2 płynąć przeciw wodzie
= płynąć pod wodę -
3 woda
сущ.• вода• жидкость• моча• раствор* * *wod|a♀, мн. Р. wód 1. вода;\woda słodka пресная вода; \woda pitna (do picia) питьевая вода; \woda sodowa газированная вода;
2. \wodaу мн. воды;\wodaу terytorialne территориальные воды; wezbrane \wodaу полые вбды; ● \woda kolońska одеколон; \woda utleniona перекись водорода; cicha \woda тихоня (о человеке); lustro (tafla) \wodaу водная гладь; bać się (unikać) jak diabeł święconej \woday бояться как чёрт ладана, бежать как чёрт от ладана; nabrać \wodaу do ust (w usta) набрать воды в рот; płynąć pod \wodaę (przeciw wodzie) плыть против течения
* * *ж, мн Р wód1) вода́woda słodka — пре́сная вода́
woda pitna (do picia) — питьева́я вода́
woda sodowa — газиро́ванная вода́
2) wody мн во́дыwody terytorialne — территориа́льные во́ды
wezbrane wody — по́лые во́ды
•- woda utleniona - tafla wody
- bać się jak diabeł święconej wody
- bać unikać jak diabeł święconej wody
- nabrać wody do ust
- nabrać wody w usta
- płynąć pod wodę
- płynąć przeciw wodzie
См. также в других словарях:
płynąć — ndk Vb, płynąćnę, płynąćniesz, płyń, płynąćnął, płynąćnęła, płynąćnęli 1. «o płynie: przemieszczać się, lać się, toczyć się (w pewnym kierunku)» Płynie woda, roztopiony asfalt. Płynie rzeka, strumień (bystro, wartko, leniwie, spokojnie). Powoli… … Słownik języka polskiego
iść — ndk, idę, idziesz, idź, szedł, szła, szli 1. «przenosić się z miejsca na miejsce, posuwać się stawiając kroki; stąpać, kroczyć; w pochodzie: maszerować» Iść pieszo, piechotą, na piechotę. Iść na palcach. Iść ostrożnie, pewnie, śmiało. Iść na… … Słownik języka polskiego
woda — ż IV, CMs. wodzie; lm D. wód 1. «tlenek wodoru, ciecz bezbarwna, bez zapachu i smaku, rozpowszechniona w przyrodzie; niezbędny składnik organizmów żywych» Brudna, czysta, mętna, przezroczysta woda. Ciepła, gorąca, zimna woda. Woda pitna,… … Słownik języka polskiego
zlać — dk Xb, zleję, zlejesz, zlej, zlał, zlali a. zleli, zlany zlewać ndk I, zlaćam, zlaćasz, zlaćają, zlaćaj, zlaćał, zlaćany 1. «ulać z wierzchu trochę płynu, wylać nadmiar płynu; wylać płyn zostawiając osad na dnie» Zlać płyn znad osadu. Zlać trochę … Słownik języka polskiego
ciągnąć — ndk Va, ciągnąćnę, ciągnąćniesz, ciągnąćnij, ciągnąćnął, ciągnąćnęła, ciągnąćnęli, ciągnąćnięty (ciągnąćniony) 1. «przesuwać, wlec kogoś, coś; prowadzić, przewozić, przeciągać kogoś, coś z wysiłkiem, trudem, przezwyciężając opór» Ciągnąć… … Słownik języka polskiego
puszczać — ndk I, puszczaćam, puszczaćasz, puszczaćają, puszczaćaj, puszczaćał, puszczaćany puścić dk VIa, puszczę, puszczaćcisz, puść, puszczaćcił, puszczony 1. «przestawać trzymać ręką, zwalniać uchwyt, wypuszczać z ręki» Puszczał rękę dziecka i… … Słownik języka polskiego